Sinds het oplopen van mijn hersenletsel draait mijn ( ons ) leven om het vinden van balans. Al 8,5 jaar zoek ik samen met mijn vrouw naar hoe we ons leven het makkelijkst en fijnst kunnen leven. Iets waar we voor het ongeluk eigenlijk helemaal niet zo bewust mee bezig waren, maar wat nu noodzaak is geworden. Een stabiele basis is waar je op kan bouwen en wat we dan ook graag willen vinden.
Altijd op zoek
Ik probeerde van alles. Maar dan ook echt alles. Allerlei soorten therapie om inzichten te krijgen in wat we wensen en kunnen; verschillende trajecten om te zien of er omgevingen zijn waar ik nog wel in zou kon werken, om tot de conclusie te komen dat ik die hoop moest laten varen; we emigreerden zelfs met als randgedachte dat we meer buiten zouden leven en ik daardoor meer energie had om de dag te leven; En mijn vrouw begon een B&B aan huis zodat ze kon werken en het grootste deel van de zorg voor onze dochter op zich kon nemen omdat mij dat niet lukt. Ook dat was geen ideale situatie op Ibiza en als laatste ‘hoop’ kochten we een camper en gingen we op zoek naar een nieuwe plek om onder de zon te wonen. Hoe prachtig al onze stappen ook zijn geweest, het bood ons niet de gehoopte oplossing.
Maar waarom niet? We proberen toch alles wat we kunnen? Met alle prachtige momenten en zware tijden van dien.
Dan komt eigenlijk toch weer naar boven wat we al weten…
Met hersenletsel is het je noodzakelijk om een leefbare basis te creëren en van daaruit te onderzoeken wat er nog meer mogelijk is. En dat doe je door…
Rust, Reinheid en Regelmaat
Rust
Zoals ik mijn dochter opvoedt, moet ik dat bij mezelf ook eigenlijk toepassen.
Een stabiele woonsituatie staat bovenaan. Hoe moeilijk ik dat ook vindt, want de wereld heeft zoveel moois te bieden. Maar vind je rust in je woonplek, waar dat ook is, dan is dat je fundering voor je dagelijkse leven.
Reinheid
Met reinheid bedoel ik uiteraard goed voor jezelf zorgen. Goede verzorging voor zowel je uiterlijk als je innerlijk. Eten speelt hierbij een grote rol. Van het juiste dieet voel je je beter. Je kan je er levendiger door voelen en energieker. Daarom is dit een onderwerp waar ik de laatste tijd steeds meer over lees en bedenk.
Regelmaat
Structuur en regelmaat. Ik haat regelmaat en de sleur die hierbij op de loer ligt. Maar met mijn letsel is het een onderwerp waar ik acceptatie over wil krijgen. Regelmaat beperkt verrassingen en dat vergroot mijn belastbaarheid. Geloof me, het jeukt als ik eraan denk, maar hiermee is erg veel winst te behalen.
Acceptatie
Het lijken zo’n simpele dingen, waar ik voor mijn letsel niet eens over nadacht. Alles lukte en ik kon doen wat ik wilde. De wereld lag aan mijn voeten. Nooit de vraag óf iets kon, maar wanneer.
Nu, ruim 8 jaar later heb ik hier nog steeds moeite mee om aan toe te geven. Zeker met het vooruitzicht dat we over 2 weken weer in Nederland wonen. Het idee dat ik na 5 jaar weer veel minder buiten zal leven; de drukte en snelheid van het leven wat zo heerlijk aan me voorbijging de laatste jaren; het minder warme en nattere klimaat; minder tijd doorbrengen op het strand met Lola; het land waar werk zoveel tijd van iedereen in beslag neemt, dat werk wat ik niet heb en waar ik geen onderdeel van uitmaak… allemaal punten die ik somber inzie. Ook al komt het contact met vrienden en familie ervoor in de plaats.
Misschien is dit de laatste grote uitdaging voor me waar ik acceptatie in zoek. Maar hij komt er, hoe dan ook. Goed is goed genoeg, zo ook de thuisbasis van mijn leven. En lukt dit, dan creëert het vast hele mooie momenten en mogelijkheden die mijn leven misschien wel nóg mooier maken. Met meer hulp, rust en veiligheid.
Wat is jouw basis waarin je het beste gedijt?
Foto by Rebel Pebble