Ik hou van eten. Mijn anosmie heeft dat nooit minder gemaakt. Sterker nog, sindsdien neem ik juist meer tijd om te eten en te koken. De ontdekkingsreis heeft me meer liefde voor eten gegeven dan ik ooit had verwacht. En mijn vrouw is er blij mee, want geloof het of niet, koken gaat me stukken beter af sindsdien. Van het moment dat ik na mijn ongeluk nog geen ei kon bakken, tot nu is dan ook een zeer leerzame reis geworden.
Herinnering
Het was wel even zoeken in het begin, naar welk eten me meer plezier bracht zonder smaak. Zeker na ongeveer een jaar na het verliezen van mijn smaak en geur, want dan begin je herinnering aan smaak te verliezen. Van bijvoorbeeld die kaas die ik dagelijks eet, wist ik simpelweg opeens de smaak niet meer.
Focus verleggen
Maar de liefde voor eten en koken groeide. De focus ligt nu nog bewuster op structuren, kleuren, vormen en temperaturen. Eten met de ogen wordt ineens erg belangrijk.
En chips…die heerlijke knapperige zoute snack kan ik wel blijven eten sindsdien ?
Kruidige wereldkeuken
Vooral Aziatisch en eten uit het Midden-Oosten brengen me veel plezier. Sterke kruiden, sterke smaken, veel structureren, veel variatie en veel pit… heerlijk!
Het Aziatisch Street Food festival Joy in utrecht was dan ook een must. Wat een foodie feest. Muziek, eten, entertainment en een fijne sfeer. Zelfs van de zeer slechte karaoke heb ik genoten ?
Tip van flip
Wil jij ook naar een dergelijk festival, maar is drukte niet je beste vriend? Ga dan eens voor de deur staan als ze opengaan. Vaak is het eerste paar uur op openingsdag vrij rustig en kun je wel sfeer proeven. .