Wat een bizarre tijd beleven we met zijn allen. Een tijd van onzekerheid en absurde restricties in je dagelijkse leven. Ongeacht je visie over dit virus; of de aanpak van de overheid; of hoe de media erover schrijft, zitten we allemaal in hetzelfde schuitje…Zo veel mogelijk binnen blijven. Want dit is de enige manier om de mensen in de zorg een helpende hand te bieden. Want dat ze daar alle hulp kunnen gebruiken, staat wel vast. 

Nu hebben jullie geluk, want hier zijn mensen met hersenletsel dus specialist in, in thuis je tijd uitzitten ;).
Laat me jullie meenemen in mijn ervaring en wellicht helpt dit je deze tijd makkelijker door te komen.

Aan het werk 

 Voor heel veel mensen, is het een enorme opgave om ineens de hele dag thuis te zijn. Vanuit huis werken, en eigenlijk geen bewegingsvrijheid hebben doet je beseffen hoe leuk je werkplek eigenlijk wel niet is. De kunst is om je draai te vinden in huis, en zo min mogelijk de efficiëntie in je werkzaamheden verliezen. Het klinkt allemaal heel logisch, maar begin met het zoeken van een plek in huis, waar geen tv of andere afleiding is. Dit is thuis vaak lastiger dan op je werk, dus desnoods creëer je een plek in huis hiervoor. Dit wordt je nieuwe werkplek. Welkom…

Gedraag je op deze plek ook, zoals je je op je werk zou gedragen, alleen dan zonder de seksistische of ranzige grappen die je met je collega’s zo graag deelt. Je kinderen begrijpen de helft van deze opmerkingen toch gelukkig ‘nog’ niet waarschijnlijk.
Verder helpt het, om hetzelfde te doen als op je werkplek. Onnodig veel roken (of doen alsof); de krant nóg een keer lezen; mail (lees; social media) checken op het toilet; en veel onnodige vragen hardop aan jezelf stellen. Dit maakt het, alsof je ook echt aan het werk bent. 
Maar ook het nemen van pauzes en dergelijke is heel belangrijk. Vaak zie je, dat mensen zó hard aan de bak gaan omdat ze niet gestoord worden door telefoontjes, dat ze vergeten om even afstand te nemen. De benen strekken en wegkijken van je scherm is daarom wel echt belangrijk.

Wanneer je dit weet te creëren thuis, zul je merken dat je een week/weekend ritme gaat krijgen. Zeker met hersenletsel, is deze structuur van groot belang. Zo wordt de verandering zo klein mogelijk, en kost het aanpassen veel minder energie.

Kind kan de was doen…hopelijk

Een nog veel heftigere aanpassing, is dat de scholen dicht zijn gegaan. Het continu in huis hebben van je ‘oogappeltjes’ is wel even andere koek. Wat doen die leraren toch goed werk he! Mijn dochter mist haar school en klas enorm. En misschien ik nog wel meer 😉 Maar ook hier zijn oplossingen. Lola is pas 4, dus ik hoef gelukkig niet te doen alsof ik die leraar ben die haar van alles kan leren over geschiedenis of wat dan ook. Al zou ze alles geloven wat ik haar voorschotel. Mooi, dat vertrouwen. Het is beter als ik dit in stand houd.
Maar ze is enig kind, in de bloei van haar kleutertijd, en een energie waar ik alleen maar jaloers op kan zijn. Hoe hou je dit wilde schepsel in bedwang, zonder zelf in te storten? Eigenlijk wil ik heel hard ‘NIET’ roepen, om vervolgens een sprintje te trekken. Maar, ik besluit mezelf uit te dagen om te zorgen dat het gewoon WEL lukt. 

Tips van flip

We zijn nu ongeveer 2 weken onderweg in dit hele gebeuren en ik merk dat ik er veel moeite mee heb. Mijn lontje wordt weer korter, de vermoeidheid slaat al wat meer toe, en de concentratie verzwakt weer. Waar ik nog wat tijd voor mezelf had toen Lola’s school nog open was, is dat nu voorbij. Zo voelt het althans. Zaak dus, dat ik regelmaat ga creëren in onze week.

Teamwork;
Gelukkig heb ik een vrouw, die me kent en weet wat mijn beperkingen zijn. Samen kunnen we de wereld aan, en ook dit virus-dat-er-voor-zorgt-dat-je-fulltime-thuis-zit-met-je-lekker-actieve-kleuter-gebeuren.  Om te beginnen laten we elkaar om de beurt uitslapen.  Om de dag dus niet meteen ‘aan’ hoeven staan wanneer je luiken open gaan. Ook brengen we haar om de beurt naar bed en spenderen we veelal ieder een dagdeel met onze dochter.  Zo krijgen wij wat vrijheid, en ons dochtertje veel leukere ouders hierdoor. 

Structuur;
Een kind gaat, net als iemand met hersenletsel, goed op structuur. Weten waar je aan toe bent en wat je kan en mag verwachten van je omgeving. Op school is er ook altijd een rode draad in de dag. Deze dagindeling proberen we thuis ook steeds meer toe te passen. Naast het fruitmomentje, het buiten spelen en zelf spelen, hebben ze ook elke dag een andere bezigheid op school. Voor Lola bestaat dit uit tekenen, schilderen, knutselen, bakken en beweging. We proberen dan ook de focus per dag te leggen op deze verschillende bezigheden, zoals ze dat op school ook krijgt. Dit, samen met een gestructureerde dagindeling, helpt enorm voor zowel Lola, als mezelf. 

Uitdaging;
Ons meisje is, net als veel kleuters, onderzoekend en leergierig. Wanneer we haar niet uitdagen of in gebreke blijven qua afwisseling, zal ze ons dat laten merken.
Naast de gestructureerde dagindeling, proberen we dan ook nieuwe dingen, met verschillende thema’s te bedenken.

Natuur;
Zo begint de lente nu, en de natuur zit in een prachtige fase. Het water zakt; de bloemen en planten beginnen te groeien; de hommels zijn weer druk aan het werk en je ziet de hele wereld om je heen weer in beweging komen. Besteed hier samen met je kind wat extra aandacht aan. Elke dag is weer anders, en ze kunnen zóveel leren nu, door simpelweg de tuin in te gaan. Verwonder je samen met je kind over hoe mooi de natuur eigenlijk in elkaar steekt. Kijk samen hoe alles begint te groeien en bloeien. Het geeft beweging, ontspanning en rust. 

En gebruik wat je buiten ziet ook om te knutselen, of te tekenen. 

Voorlezen;
Ook kun je er bij slecht weer voor kiezen, om een nieuw verhaal/ sprookje de aandacht te geven. En richt het knutselen en tekenen eens op dit verhaal, of hoe je kind het verhaal ervaart.
Of zet eens een luisterboek aan.  Wissel dit af tussen met koptelefoon en zonder. Je zal zien dat je kind hier veel aandacht voor kan krijgen en rust geeft. Via bol.com bijvoorbeeld, kun je nu wekelijks boeken downloaden voor €0,01. 

Brieven schrijven;
Lola vindt het ge-wel-dig om post te krijgen. Ze kan zelfs boos worden dat ze weer geen brief krijgt van de postbode. Stuur eens een kaartje naar familie of vrienden om elkaar een hart onder de riem te steken. En geniet van het blije gezicht van je kind, wanneer ze post terugkrijgt. 

Zintuigen;
Dit is ook leuk; een spel waarbij je gaat voelen. Doe wat spullen in een bakje, en probeer te bepalen wat je voelt. 

Bewegen;
Zowel voor een kind, als voor jezelf, is bewegen enorm belangrijk. Zeker wanneer je iets chronisch mankeert zoals hersenletsel. Lekker rennen, voetballen of fietsen in de tuin. Maar ook touwtjespringen en ringwerpen is echt leuk om samen te doen. Deze week heb ik zelf bijvoorbeeld een parcours in de planning voor Lola. Klimmen op tafel, kruipen onder de bank, springen van kussen naar kussen. Even lekker ouderwets ‘apenkooien’.

Bakken;
Samen koken is altijd een goed idee. Wanneer je een goed plan maakt, en je kind een taakje kan geven, is dit echt leuk om met je kind te doen. Lola vindt het bakken van brood echt geweldig bijvoorbeeld. Ik twijfel er niet aan, dat dat met koekjes ook zo gaat zijn.

Zingen;
Mocht het onverhoopt toch even moeilijk worden, zet ik standaard Spotify aan met een kinder-dans lijst op. Lola gaat hier helemaal los op, en ik heb er geen kind meer aan. En stiekem, zing ik ondertussen net zo hard mee dat ik ‘liever in slijm zwem’ . De grote glimlach op Lola’s gezicht als we samen gek doen, geeft me echt weer energie.

En mocht dit allemaal even niet meer werken, is er altijd nog dat magische kastje met beeld en geluid. Lola kijkt niet veel tv, maar nu helpt dit me wel de dag door.  

Unieke tijden

Het is een bizarre tijd, waarvan niemand precies weet wat die gaat brengen. Als het voor ons alwetende ouder het al niet te bevatten is, hoe moet dat dan zijn voor een kind? Deze unieke tijden vragen dan ook om unieke oplossingen. Hoe moeilijk ook, probeer begrip op te brengen voor je kind/baas/buur(t)/winkel etc. Niemand heeft hiervoor gekozen, en we kunnen het alleen samen doorkomen. Wees vooral niet te streng voor jezelf in deze tijd. Leg ook niet teveel druk op het huishouden en wees eens wat makkelijker met de tv aanzetten voor je kind, als je voelt dat het zwaar wordt. 

De zorg helpen het aan te kunnen, is het enige wat we kunnen doen, hoe moeilijk dit af en toe ook is. En probeer vooral te bedenken, dat het maar tijdelijk is. Het gaat weer voorbij. Probeer daarom nu extra te genieten van je gezin, want een dergelijke kans krijgen we niet vaak meer.

Hopelijk hebben jullie iets aan deze tips en kun je hier later op terugkijken, als een waardevolle periode, waarin je dichter naar elkaar groeide.
En deel vooral je tips hieronder en met elkaar. Samen komen we er wel doorheen!

Stay safe!